Türlerden Bağımsız, Açık Fikirli ve Etkileyici: Deafheaven “Ordinary Corrupt Human Love”

Son dönemin tarz ayırt etmeksizin ürettikleriyle öne çıkan en önemli topluluklarından Deafheaven’ın yeni albümü “Ordinary Corrupt Human Love” geçtiğimiz günlerde ANTI etiketiyle piyasaya sürüldü.

Uzun zamandır yolu gözlenen albümlerden biriydi “Ordinary Corrupt Human Love”. Bu beklentinin sebeplerinden ilki kuşkusuz, Deafheaven’ın istisnasız her çalışmasında üzerine yeni fikirler inşa etmekten kaçınmayan, değişime sonuna kadar açık müzik anlayışı olacaktır ki yeni albümün her zerresinde bu dokunuşları hissetmek mümkün.

2013 tarihli “Sunbather”ın yarattığı kaçınılmaz etki ve tarzlar arasındaki usta işi geçişler grubun müzik çevrelerince büyüteç altına alınmasını sağlamıştı. Bir üst lige çıkacakları albüm ise 2015’te gelen “New Bermuda” oldu ki ‘işin bu boyutlara geleceği belliydi’ diyenlerin sayısı hiç de azımsanacak gibi değildi.

Kaliforniya çıkışlı topluluk, black metal yapı taşlarını kullanıp üzerine shoegaze atmosferin gerektirdiği türlü dokunuşlar ve tüm bu yapıyı kuvvetlendirecek edebi derinliği ekleyerek son yılların en açık fikirli işçiliğini koyuyor ortaya. Öyle ki progresif, saykodelik işlemeler, caz titreşimli vurmalılar ve birbiri içine geçen piyano melodileriyle topluluğun “Ordinary Corrupt Human Love”da geldiği nokta iştah açıcı bir seviyeye oturuyor.

Deafheaven dinlerken bu güne değin müzik tarzları üzerine oluşmuş fikirlerimizi bir kenara bırakıp daha tarafsız bir kıyafet kuşanmak faydalı olacaktır.

Zaman zaman black metal karakterinin öne çıktığı kısımlarda davulcu Daniel Tracy’in attığı ritimler, bunların üzerine gitarist / besteci Kerry McCoy’un işlediği metalik akorlar ve vokalist George Clarke’ın çiğ, ürpertici vokallerinin eklendiği anlarda nefes alan şarkıların ansızın Radiohead renklerine büründüğüne oradan grunge gitar sololarıyla dansa tutuşup âdeta bir Smashing Pumpkins parçası gibi tınlayıp nihayetlendiğine tanık olmak olası.

Yapımcılığını Jack Shirley’nin üstlendiği ve isiminin Graham Greene’in “The End of the Affair” adlı romanından esinlenilen albüm için şarkı ayrımına gitmek güç olsa da açılış parçası ”You Without End”, “Honeycomb”, “Glint”, “Canary Yellow” ve “Worthless Animal”ın yarattığı etkiye direnmek bir hayli zor.

Deafheaven her defasında kendi romanını baştan yazıyor ve eğer “Ordinary Corrupt Human Love” özelinde de birkaç kelimeyle özetlemek gerekirse, bunlar türlerden bağımsız, açık fikirli ve etkileyiciliği olacaktır.