Ev Ödevlerinin Çocuğa Hiçbir Faydası Yok
“İlkokul öğrencilerine verilen ev ödevlerinin akademik performansı artırdığına dair herhangi bir kanıt yok.”
Duke Üniversitesi’nde ev ödevleri konusunda uzman araştırmacı Harris Cooper’a ait olan bu açıklamayı duymak, ev ödevi tartışmasının hangi tarafında olursak olalım şaşırtıcı.
Oyun zamanından çaldığı, güç savaşı olduğu ve tüm gözyaşlarının boşa gittiği doğru olabilir mi? Milyonlarca ailenin her gece bir ritüel yapması yardımcı olmuyor mu? Ev ödevi böyle kabul gören bir uygulamadır, çoğu yetişkin için bile değerini sorgulamak kolay değildir. Ancak gerçeklere baktığımızda durum: Ev ödevinin faydası vardır ama bu faydalar yaşa bağlıdır.
İlkokul çocukları için, araştırma gösteriyor ki; evde yapılan okulla ilgili pratikler ekstra iş iken sınıfta çalışmak yüksek öğrenme sonucunu getiriyor. Ortaokulda bile ev ödevi ile akademik başarı arasındaki ilişki en iyi durumda minimaldir. Çocukların liseye geldi zaman ev ödevi akademik fayda sağlar ama yalnızca aşırıya kaçmadan. Gecede iki saat ödev yapmak üst sınırdır. Bundan fazlasından fayda gelmez. Arizona Üniversitesi’nde eğitim profesörü olan Etta Kralovec “Araştırma nettir” diyor.
“Ödevlerin ilkokul seviyesinde faydası yoktur.”
Daha ileriye gitmeden önce, bu araştırmanın ortadan kaldırdığı mit daha önceki kötü çalışmarla oluşan yargıya dair. Cooper, 1989’da 120 çalışma tamamladı ve 2006’da diğer 60 taneyi. Birden fazla araştırmanın analizi olan bu kapsamlı çalışmalar ilkokul seviyesinde akademik faydanın kanıtını bulamadı. Ama çocukların okula karşı tutumu üzerinde olumsuz bir etkisi olduğunu buldu.
Endişe verici bir sonuç. Ev ödevi genç öğrenciler üzerinde etki yapar ama bu iyi bir etki değildir. Bir çocuk okula başladığında sadece bir öğrenme sevgisi geliştirme şansını hak eder. Yerine, küçük yaşta ev ödevi, birçok çocuğun okula karşı olmasına neden olur. Anaokulundaki bir çocuğun önünde 13 yıllık bir ev ödevi hapsi vardır.
Ayrıca kişisel ilişkilerde hata vardır. Ülke genelinde binlerce evde, aileler geceleri ev ödevleri üzerine savaşır. Ebeveynler söylenir ve çocuklarını ödevlerini yapması konusunda ikna etmeye çalışır. Aşırı yorulan çocuklar protesto eder ve ağlar. Günün sonunda aileler çocuklarıyla iletişim yerine onları “ödevini yaptın mı?” döngüsüne hapseder.
Ev ödevleri erken başladığında çocukların ödevleriyle bağımsız olarak başa çıkması zordur, onlar, ödevlerini hatırlamak ve onları nasıl yapacağını anlamak için yetişkinlerin yardımına ihtiyaç duyar Çocuklar çoğu zaman ödevlerini yapmak için yetişkinlere güvenmeyi alışkanlık haline getirir. Ebeveynler sık sık Ev Ödevi Polisi rolünü üstlenir. Bu rol lise boyunca da sürdürülmeye çalışılır. Sürekli çatışmanın yanı sıra, bir Ev Ödevi Polisine sahip olmak evde ödevin sözde amaçlarından birini zayıflatır: Sorumluluk.