Geçmişten Sonsuzluğa: Marimba

UNESCO Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Komitesi Namibya’nın başkenti Windhoek’te toplandı ve bu yıl koruma altına aldığı varlıkları açıkladı. Bu varlıklar arasında Kolombiya’dan Marimba da bulunuyor.

Marimba, hem hurma ağacından yapılan ksilofon benzeri vurmalı bir çalgının, hem de bir müzik türünün adı. Aynı zamanda müziğin etrafında şekillenen kültürel bir olguyu da ifade ediyor.

Marimba, ağırlıklı olarak Kuzey Ekvador ve Kolombiya’nın Güney Pasifik kısmının kıyı orman bölgesinde yaşayan Afro kökenli halk için ikonik hale gelmiş durumda.

Marimba’nın Pasifik’te en yaygın olarak bilinen tarzı Currulao. Sosyal etkinliklerde, birlikte gerçekleştirilen toplantılarda akustik olarak çalınıp söyleniyor. Onun hipnotize edici güzellikteki ilahileri, melodileri ve ritimleri dünya müziği sahnesinde de yer bulmasını sağladı.

Marimba yerel halk için sadece eğlence müziği değil, yerel dini törenlerin ve cenazelerin de ayrılmaz bir parçası.

UNESCO’ya göre Marimba Müziği’nin kökeni aile ve günlük aktiviteler. Yaş ve cinsiyet ayrılmaksızın toplum bu geleneksel müziğin taşıyıcısı ve uygulayıcısı. Müzik öğretmenleri yeni nesillere müzik bilgisinin öğretilmesini sağlarken, yaşlı insanlar efsanelerin ve hikâyelerin sözlü gelenekle iletilmesinde önemli bir rol oynuyor.

Marimba, başlıca dört ritüel sırasında kullanıyor: Arrullo, Currulao, Chigualo ve Alabao.

Arrullo

Kadınlar tarafından yapılan ve bir azize tapınma ile ilgili bir ibadettir. Mumlar, sunaklar ve Marinbas ve davullarla çalınan şarkılar içerir.

Currulao

Bir festival olayıdır. İnsanlar şarkı söyler, dans eder, yer, içer ve hikâyeleri sıralarken erkekler Marimba çalar ve dini olmayan şarkılar söyler.

Chigualo

Genç bir çocuğun ardından uyanıştır. Naaş çiçeklerle kaplıdır ve etrafında a capella ile ayin yapılır.

Alabao

Bir yetişkinin ölümünün ardından uyanıştır. Son derece üzücü ilahiler söylenir, a cappella da.

SOKÜM Nedir?

“Somut Olmayan Kültürel Miras”; toplulukların, grupların ve kimi durumlarda bireylerin, kültürel miraslarının bir parçası olarak tanımladıkları uygulamalar, temsiller, anlatımlar, bilgiler, beceriler ve bunlara ilişkin araçlar, gereçler ve kültürel mekanlar anlamına gelir.