On İki Bin Ton Portakal Kabuğu Bir Yeşil Alana Dönüştü

1990’lı yılların sonlarına doğru, Kosta Rika’da bir portakal suyu üretim fabrikasındaki 12.000 ton portakal kabuğu, deneysel bir koruma projesi kapsamında bir meranın üzerine döküldü.

Orijinal deneyde araştırmacılar, yakındaki bir milli park ve bir portakal suyu üreticisiyle işbirliği yaptı. Arazi, milli park için yeni bir genişleme alanı içine dahil edilecekti ancak kötü bir şekilde bozulmuştu, taşlar ve zararlı otlarla doluydu. Del Oro adlı üreticisi, üzerine dönülen biyolojik kütlenin sonunda toprakları yenileyebileceği umuduyla atıklarını sahaya döktü.

Fotoğraf: Pensilvanya Üniversitesinden Daniel Janzen ve Winnie Hallwachs.

Proje, başlamasından sadece bir yıl sonra (ve portakal kabuklarının dökülmesinden) bitirilmeye zorlandı ve o turuncu kabuk yığınları kendi halinde çürümeye bırakıldı.

Şimdi, neredeyse yirmi yıl sonra, araştırmacılar sonuçlarını incelemek için çöp sahasına geri döndü ve gördükleri karşısında hayret içinde kaldılar. Portakal kabuklarından eser yoktu. Onun yerine alan yemyeşil olmuş, asma kütükleriyle dolmuştu.

Turuncu kabuklar, arazinin düşünüldüğünden daha hızlı toparlanmasına neden olmuştu ve projenin erken terk edilmesinden dolayı hemen hemen hiç müdahale edilmemesi bu işe katkı vermişti.

Proje iptal edilmeden önce de kaydedilen sonuçlar etkileyiciydi. Kabuklar atıldıktan sadece altı ay sonra, yığınlar zaten tamamen doğal olarak sinek larvalarıyla dolu, yoğun, siyah bir çamur haline dönüşmüştü. Sonunda toprağa karıştı, ancak araştırmacılar bir ormanın filizlenmeye başlamasından önce ayrılmak zorunda kaldılar.

Alanın bu kadar hızlı bir şekilde nasıl iyileştiğini açıkça ortaya koymak bir sorun ancak araştırmacılar kısmen portakal kabuklarının verdiği besin maddelerinin kısmen de dev gibi yığınların altında kendine yaşam alanı bulamayan istilacı otların bastırılmasından kaynaklandığından şüpheleniyorlar.

araştırmanın orijinal basın bülteni

kapak fotoğrafı: Wikimedia Commons