İşgal Evleri: Londra’daki Gizli Yaşamlar

“Ev” kelimesinin sizdeki anlamı nedir?

Ev deneyimi bir yer ya da bir duyguyla nasıl bağlıdır?

Bu deneyim kendini sürekli değişimin içinde olan bir yaşamında nasıl gösterir?

Alman foto muhabiri Corinna Kern, Londra’daki işgal evlerine girdi ve oradaki yaşamı fotoğrafladı. İngilizce’de izinsiz yerleşmek, kurulmak, arazi veya mülke sahip çıkmak gibi anlamlara gelen Squat kelimesinden türeyen Squatting, yani işgal evlerinin içindeki yaşamı kendi deneyimleri üzerinde anlatan Kern’in fotoğrafları fazlasıyla etkileyici.

Bu belgesel projesi Londra’nın işgal alanındaki evlerinin konseptini keşfediyor. Çoğunlukla evsizler ve yoksullar için bir barınak olarak düşünülen şey gerçekte sık sık bilinçli bir seçimde olabiliyor.

Bu işgal konutları sakinlerinin çoğu için bu yaşam biçimi tasarlanmış bir alternatif ve ortak yaşamın yolu. İşgalci topluluğunun bir parçası haline gelerek, bir fiziksel konumun ötesine geçen evleri keşfederek kişisel yolculuğuma başladım.

Büyük mağazalardan tasarım stüdyolarına, lokantalardan kumaş ardiyelerine – orada yaşayan insanların ve onların yaşam tarzlarının bir birikimi -her yere kendi enerjisini kazandırmış ve bu yakın enerjiyle gerçek anlamda bir ev ortaya çıkmış.

The Castle

“The Castle” adlı alçak bir çatı üzerinde iki kişi dinleniyor. Bir zamanlar ofis olarak kullanılan beş katı bu bina, otuz sakinin ortak konaklama alanı olarak yeni bir yaşama başladı. İşgalciler için bir yaşam alanı olarak açılan bu yerlerin sayısı üç ayda yüzü geçti.

Yeni sakinler ve misafirlerin akınıyla The Castle birbirinden farklı bireylerin bir geçiş noktası haline geldi – bizzat bilmek için çok fazla ama küçük maceralar ve ilginç karşılaşmalar için yeterince iyi.

Bir sakin ortak kullanılan banyoda saçlarını yıkıyor. İşgalcilerbir yaşam alternatifi ve toplumsal bir yol olarak genellikle bilinçli bir seçim yapıyor.

1 Eylül 2012’de yeni bir beyanname yerleşim alanlarında ev işgalini suç olarak kıldı.Bugün, işgalciler için bunun anlamı sadece ticari tesislerdeki teşebbüslerin yasal olabileceği. Sonuç olarak işgalciler genel olarak geleneksel ev fikriyle çelişen yerleri işgal ediyor.

Çılgın bir parti sonrası The Castle’ın bir odası. The Castle’ın tuhaf güzelliği ve büyüklüğü onun adını verdi.

Geniş koridorlar, yüksek tavalar ve büyük pencere önleri yeni yeni sahiplenildiğinde alana muhteşem bir görüntü verir.

Bu kaplamalar, resimler ve yazılarla duvarların üzerinde kendi imzalarını bırakarak terk eden sayısız insanın aracılığıyla yakında kaybolacak.

Bugün alan, buradaki insanların ve onların yaşam şeklinin bir sonucu olarak kendi özgün görüntüsünü kazandı.

Kumaş Deposu

Yüzlerde kumaş rulosu bu depo binasıyla birlikte terk edildiğinde, onlar için yaratıcılığın aracı oldu.

Çarşaflar ve yastıklar özel katmanlar yaratmak için amaca uygundu. Tavan ve duvar süslemeleri ortaya çıktı ve her yere küçük tenteler kuruldu.

Bir kız yeni evindeki uyuma alanında çizim yapıyor. Depo zamanla kırktan fazla kişinin evi haline geldi. Bir sakin depodaki evinde sigara içiyor.

The Garden Centre

Terk edilmiş eşyalarla dolu The Garden Center’daki seralardan biri.

Ana sera, 12 kişinin ortak kullandığı bir oturma odası olarak kullanılıyor. Bu sakin işgal evinde yaşayanlar arasında iki hamile kadın ve onların eşleri de var.

Bu, hayatta sadece bir adımdan ziyade bir varış noktası haline gelebilen bir yerleşimin duygusuna inanan insanların tüm duyularına eklenebilir.

The Garden Center’ın bir sakini işgal evi arkadaşıyla müzik yapıyor. Bir kız çitleri boyuyor.

İnşaat uygulamalarına ve tamir edilmeye uygun yapıların ev duygusu eklenerek işgal evi olması çok yaygın. Bahçe merkezi küçük, kendini idame ettirebilen bir topluluk olmak amacıyla ev için sebze ve baharat yetiştirmek için tasarlanmıştır.

Downtown Restaurant

Bu işgal alanı eski bir kabare restoranına ait. Birçok işgalci sanata ve işçiliğe yöneldi ve burada iki sakin evlerinde birlikte bir bina projesi üzerinde çalışıyor.

Bir kovayla duş aldıktan sonra bir sakin Thames nehrine bakan restoranın terasında duruyor. Ticari tesislere yerleşen işgalcilerin çoğunluğu kendileri inşa edene kadar sıklıkla duş alamıyorlar.

Blackfriars

‘Blackfriars’ su tesisatı ya da elektriği olmayan köhne bir yapıdır. Eski nesilden birileri de olmasına rağmen işgalcilerin çoğunun yaşları yirmi ila kırk arasında değişir.

Blackfriars’daki evinde, diğer işgalcilerden biriyle sohbet eden bir kız kahvaltı ediyor.

Kentish Town

‘Kentish Town’ terk edilmeden önce bir grafik tasarım stüdyosu olarak kullanılıyordu. Burada, ilklerden iki sakin işgalden çok kısa süre sonra binayı kontrol ediyor.

Kumaşlardan yapılmış bir oda.

Genellikle bir odanın birkaç kişi tarafından paylaşıldığı işgal evlerinde özel alanlar nadirdir.

 The Kentish Town işgal evinde kısa sürede yaklaşık otuz insan ve iki köpeğin evi oldu. Komünal işgal evi yaşamı, sakinleri arasında genellikle güçlü bağlar ve bir aile hissi yaratır.

Borough High Street

Çakmaklar şu anda orada yaşayan yirmi ya da daha üstü insan tarafından paylaşılıyor ve kaybolmasınlar diye tavanda asılı duruyorlar.

Borough High Street’in bir sakini, bir elinde sigara ve uyku tulumunun sıcaklığı içinde evinin çatısında bir telefon görüşmesi yapıyor.

Corinna Kern

İsrail ve Almanya arasında, çalışmaya devam eden Alman foto muhabiri ve belgesel fotoğrafçısı.