İnsanların Kurşunu Kullandığı ve Kimi Zaman Bundan Dolayı Acı Çektiği Beş Sıra Dışı Yol

Tarih boyunca kültürler kurşunu çılgınca ve çoğu zaman son derece zehirli amaçlar için kullandılar

Kurşun Göz Damlası

Eski Mısır’daki üst sınıf erkekler ve kadınlar gözlerini genellikle sürmeyle belirginleştirirdi. Bu sürme kurşun sülfürden yapılan koyu bir tozdu. Garip bir şekilde bu makyaj yaygın göz enfeksiyonlarına karşı koruma sağlıyor gibi görünüyordu; bunu fark eden Mısırlılar, tıbbi özelliklerini artırmak için kurşundan yapılan kozmetiği özel olarak sentezlemiş olabilir. 2009’da modern kimyagerler aslında fazlasıyla toksik olan bu ilacın etkinliğini kurşun tuzlarını insan deri hücreleriyle karıştırarak test ettiler. Gerçekten de kurşundan etkilenen hücreler daha fazla bağışıklık tepkisiyle kimyasal üreterek enfeksiyonu önledi.

Tüm Yollar Roma’ya Çıkar

Romalılar suyu kurşun borularla kanalize etmiş olsalar da, bu su onların asıl sorunu değildi: Dağ akarsuları kalsiyum açısından zengindi ve bu da boruları kurşunun suya girmesini engellemiş olabilecek bir tabaka ile kaplıyordu. Aslında, tarihçiler Romalıların günlük kurşun dozlarını muhtemelen farklı bir içecekle aldıklarını düşünüyor. Sapa gibi şurupları kurşun kazanlarda kaynatmak, tatlandırılmış şaraplarını kirletiyordu ve bu şarapları içenler psikoz, anemi ve doğurganlık sorunları yaşayabiliyordu.

Bronz Çağı, Kurşun Çağı

Çin’in Bronz Çağı kurşun açısından çok zengindi. 4.000 yıl önce Sarı Nehir Vadisi’nde zanaatkarlar kalay, bakır ve kurşunu bronz kadehlere eritiyorlardı ve Shang hanedanı soyluları da bu süslü kupalardan pirinç şarabı içiyorlardı. Modern bilim insanları zehirli bir metalden böyle asidik bir içki içmenin potansiyel etkilerini test ettiler ve bir içicinin günlük kurşun alımının 85 mikrogram kadar yüksek olduğunu buldular. Bu miktar kronik kurşun zehirlenmesine, diğer adıyla plumbism’e neden olmak için yeterli.

Bir Hastalığa İsim Takmak

Antik Yunanlar kurşun açısından zengin cevherden gümüş çıkararak madeni para yaptılar. Modern bilim insanlarının Grönland buzullarındaki gömülü kurşun tozu yatakları aracılığıyla doğruladığı gibi, Yunanistan’ın madencilik ve eritme işlemleri Dünya atmosferini ciddi şekilde kirletti. M.Ö. ikinci yüzyılda, Colophon’lu hekim Nikander şiddetli plumbism semptomları olarak mide bulantısı, yorgunluk ve sanrıları kaydeden ilk kişiydi.

Boya Yalamak

15 ve 20. yüzyıllar arasında beyaz boyalarda kurşun pigmentler kullanıldı ve yağlı boyalarda o kadar yaygınlaştılar ki sanatçıların plumbism semptomları yaygın olarak “ressam sancısı” olarak adlandırıldı. Hollandalı sanatçı Vincent van Gogh hayatı boyunca psikolojik rahatsızlıklar yaşadı, ancak meşhur kulak kesme deliryumu plumbism tarafından daha da kötüleştirilmiş olabilir. Ressamın boya fırçasının ucunu yalama alışkanlığı vardı.

smithsonian