İyi bir film müziği bir filmin başarısı veya başarısızlığı için hayati önem taşır. Bir filmin müziğinin kalitesi filme bakışımızı, beğenimizi etkileyebilir. Bunun en iyi örneklerinden biri The Truman Show’dur.
The Truman Show‘un öncülüğü üzerine düşündüğünüzde filmin arkasındaki fikrin aslında ne denli korkutucu olduğunu fark edersiniz. Bir adam hayatının büyük bir yalan olduğunu öğrenir. Devasa bir simülasyonun içine yerleşmiş bir objeden başka bir şey değildir ve amaç onu izleyen insanların eğlenmesidir. Filmin müziği o kadar etkilidir ki müziği değiştirirseniz tamamen bir korku-gerilim türüne dönüşmesi olasılığı söz konusudur. Jim Carry ne kadar komik olursa olsun burada fark etmez.
David Lynch, iyi bir film için iyi müziğin ne kadar önemli olabileceğini çok iyi bilen bir yönetmendi. Sadece biz izleyicilerin duyabildiği şarkıların yanı sıra, filmlerinin dünyasında var olan şarkıları da bir arada kullandı.
Lynch bir defasında “Birisi ‘Ben müzikten anlamıyorum’ diyebilir; ancak çoğu insan müziği duygusal olarak deneyimler ve müziğin bir soyutlama olduğu konusunda hemfikir olur. Müziği hemen kelimelere dökmeniz gerekmez, sadece dinlersiniz” demişti.
Birçok farklı film yapımcısı ve oyuncu da filmleri için doğru müziği bulmanın ne kadar önemli olduğunu bilir. Bunlardan biri de Jack Black’ti. Rock’n Roll’u merkezine alan School of Rock için yazılmış en iyi rock şarkılarının bir derlemesini yapmanın ne kadar önemli olduğunu biliyordu. Çoğu sanatçı şarkısını zorluk çıkarmadan verdi, ama Led Zeppelin’den ‘Immigrant Song’u kullanmasına izin vermesi için yalvarması gerekti. Hatta çekimler bittikten sonra bir video kaydederek şarkıya filmde ne kadar ihtiyacı olduğunu anlattı. “Robert Plant, Jimmy Page, John Paul Jones, rock’ın tanrıları. Tüm zamanların en iyi rock grubu. Şarkınıza ihtiyacımız var dostum. ‘Immigrant Song’a ihtiyacımız var” dedi. Led Zeppelin sonunda şarkıyı Black’e verdi ve bunun için yüklü bir para aldı. Bu da şu soruyu akla getiriyor: Bir filmin bir şarkının lisansını almak için ödediği en yüksek para nedir?
Hollywood prodüksiyonlarında bir şarkının lisanslanması genellikle 20 bin ila 60 bin dolar civarında bir maliyete sahip. Tabii ki her şey şarkının filmde ne kadar kullanılacağına ve şarkının durumuna bağlı. Bazı sanatçıların diğerlerinden daha fazla ücret talep etmesi normal, ama hiçbiri AC/DC’nin 1999’da şarkılarını Varsity Blues‘a lisansladığında talep ettiğinden daha fazla ücret talep etmemiş olabilir.
Grubun en büyük hitlerinden biri olan ‘Thunderstruck’ın Varsity Blues filminde kullanılması için toplamda 500 bin dolar gibi bir para söz konusuydu ve AC/DC filmde müziklerinin kullanılmasına izin vererek epey para kazandı.
Bu, grubun 1986’da Stephen King ve Maximum Overdrive filmi için tüm müzikleri yazmayı kabul etmesinden çok farklı. Brian Johnson konuyla ilgili “İlginç bir şeydi. İlk defa böyle bir şeye dahil oldum. Çocuklar bunun biraz film yapımına benzediğini söylediler çünkü görüntüleri izlemek zorundaydılar” demişti.
görsel: Everett Collection
far out magazin
