Fotoğrafçı Carmelita Iezzi’den bir sessizlik şiiri
“Write a poem of silence” fotoğrafta ışık ve gölge ile ifade edilen bir metafordur. Sessizlik bazen kelimelerden daha sağır edicidir, kadınsı olana, ruhun yarılmasına, hiç söylenmemiş kelimelerin bıraktığı sağır edici boşluğa adanmış bir ışık şiirine dönüştürülmüş bir sessizlik…
“Gölgelerde yaşayan ve asla açıklanmayan aşklara, ruhta izler bırakan ve hayallere köprü kuran, asla konuşulmayan sözlere. Fotoğraf serim, gölgelerdeki kadınların yüzlerinden, maske takan ya da gizlenen yüzlerden oluşuyor. Bu seride bir kolajı kelimeler ve çizimlerle birleştirip grafikleri üst üste bindirerek farklı bir şeyi kucaklamak, saf sınırların ötesine geçmek, bugün fotoğrafçılığı görme biçimimi çok fazla yansıtan fotoğraf ve grafik arasında bir köprü deneyi olmak, fotografik unsurlar, basit ve saf fotoğraf kavramından bir Dadaist şiir ifade etmek, hayalleri kucaklamak, duyguları bu şekilde ifade etmek istedim.”
