Okyanustaki Plastiklerin En Büyük Kaynağı Asya Kıtası

Ocean Conservancy, her yıl eklenen 8 milyon metrik ton ile dünya okyanuslarında yüzen plastik malzemenin kabaca 150 milyon metrik ton olduğunu tahmin ediyor. PRI bu duruma iklim değişikliğinin “kıyamet ikizi” diyor.

İncelenen tüm deniz kuşlarının% 60’ı ve deniz kaplumbağalarının% 100’ünün bedeninde plastik bulundu. Yiyecek olduğunu sanıyor ve plastikleri yiyorlar ve bu sağlıklarına zarar veriyor, ölümcül olabiliyor. Okyanuslarda çoğunlukla plastik pislik çöplerinden oluşan beş büyük oluşumlar ya da girdaplar var, en ünlüleri Büyük Pasifik Çöp parçası.

(DMTHOTH/THE OCEAN CLEANUP)

Bu pisliğin temizlenmesi için pek çok teknoloji önerildi. İnsanlar okyanus kirliliğine dikkat çekmek için plaja vuran plastik atıklardan dev eserler bile yaptı.

(WASHEDASHORE.ORG)

Okyanus çöplerinin bazıları tankerlerden düşmüş olan yüktür, ancak çoğunluğu bildiğimiz plastik çöp torbasıdır. Peki bütün bunlar nereden geliyor?

Hollandalı  The Ocean Cleanup adlı firma tarafından yapılan ve Nature’ün 7 Haziran 2017 tarihli sayısında yayınlanan araştırmaya göre; okyanustaki tüm plastiklerin % 86’sının büyük bir kıta olan Asya’nın nehirlerinden geldiği ortaya çıktı.

En büyük dört plastik kaynağından üçü Asya ülkeleri:

Quartz’a göre dünyanın en fazla plastik taşıyan 20 nehrinden 7’si Çin’de ve nehir plastiklerinin yaklaşık üçte ikisini denize gönderiyor. En kötü nehir olan Şanghay’dan geçen Yangtze, her yıl okyanusa 22.046 metrik ton plastiğin gitmesine neden oluyor. Başka kaynaklar da var: İki gemi, geçtiğimiz Aralık ayında Yangtze’ye 110 metrik tondan fazla iğne ve plastik boru attı. Hindistan’ın Ganjları ikinci sırada ve onu da Çin’in Xi Nehri izliyor.

Kişi başına, Asyalılar Batı tüketicilerinkinden çok daha az israf yaratıyor. Ana mesele imalat, Çin ise özellikle bu konuda bir güç merkezi. Quartz, Plastics Europe tarafından 2015 yılında Çin’in 74,7 metrik ton plastiğin üretildiğini iddia eden bir rapora değiniyor.

Burada üretici olarak tek başına Çin’i suçlu görmekten ziyade plastiğin alıcısı olan, üretimi finanse eden ve tüm dünyayı ifade eden daha büyük bir alana bakmak gerekir.

Sorunun bir kısmı da ekonomiktir, zira daha zengin ulusların çöpleri toplanır ve en azından okyanusun dışında dolum alanlarına götürülür. Uzun Asya kıyı şeridi boyunca yaşayan yoksul toplulukların böyle bir seçeneği yoktur ve çöpün denizlere ulaşmasının önünde engel bulunmamaktadır.

Ocean Conservancy, Çin’in tek başına yetersiz olan çöp imha etme altyapısının elden geçirilmesi için yılda yaklaşık 4,5 milyar dolar gerekeceğini tahmin ediyor. Para türünden net bir kaynak yok ve bu rakam sadece Çin için geçerli.

Tek gerçek çözümü okyanus bilimcisi Curtis Ebbesmeyer, “Plastik üretirseniz sonunda denizde olacağından emin olursunuz. Bu yüzden plastik üretimini durdurmalıyız,” diyerek ortaya koyuyor.

bigthink.com