2022 Avustralya’nın Ulusal Fotoğrafik Portre Ödülünün muhteşem kazananları

Aurukunlu Eric Yunkaporta’yı gösteren Wayne Quilliam’ın “Sessiz Güç” adlı fotoğrafı 2022 ulusal fotoğraf portre ödülünü kazandı. Quilliam, Yunkaporta’nın tören şapkalarıyla belgelenmesinin bir damla suyun küçük bir dereye, sonra okyanusa karışmasına benzediğini söylüyor.

Sessiz Güç @ Wayne Quilliam, Ulusal Fotoğrafik Portre Ödülü 2022 Sahibi

En saf özünde, kültürün evrimi bizi Toprak Ana’ya bağlar. Bizimle birlikte nefes alıp veriyor, kalp atışı var ve herkesin duyabileceği şarkılar söylüyor. Bir hikaye anlatıcısı olarak rolüm gelişmeye devam ediyor ve bu belgeleme, küçük bir dereye ve ardından okyanusa karışan bir su damlasına benziyor. Aurukun’dan Eric Yunkaporta’nın bu görüntüsü kültürdür. Fotoğraf: Wayne Quilliam

Otobüs

Melbourne, çocukların oynaması ve öğrenmesi için sınırlı seçeneklerle günlerce süren kısıtlamalarla mücadele ederken dört yaşındaki astronot Mia, ev yapımı uzay giysisini ve kaskını giyer ve hayal gücünü kullanarak tanıdık mahallede keşif görevlerine devam eder. Mia etrafındaki sıradan dünyayı heyecan verici bir maceraya dönüştürür. Bu fotoğraf, günlük yürüyüşlerimizden bir hatıra, bulduğumuz hikayelerden biri. Kilitlenmeler sona erdi. Kostümü büyüteceğiz. Ancak birlikte keşfetmek ve hayal kurmak için harcanan zaman, saklanması gereken özel bir hediyedir. Fotoğraf: Andrew Rovenko

Stella

Stella Fernando, 22 yaşındaki bir Gomeroi erkeği olan torunu Gordon Copeland’ın en son görüldüğü Gwydir Nehri kıyısında fotoğraflandı. Torununun cesedi üç ay sonra oradan çok uzak olmayan bir yerde bulundu. Fotoğraf: Michael Bowers

Tüm çiçekler nereye gitti?

Tüm Çiçeklerin Gittiği Yer, Melbourne merkezli performans ve görsel sanatçılar Will ve Garrett Huxley’in kendilerini izole ve süslü, seçkin yabancılar olarak gördükleri doğaüstü dünyaların solmakta olan büyüsünü araştırıyor; yerlerin ve toplumun kenarlarında var olan; queer ütopyanın süslü kollarında aşkı ve teselliyi bulmak. Fotoğraf: The Huxleys

Üretkenlik

Felicity karşımda oturuyor. Küçük bir kır kasabasında yaşıyoruz. Hemşire olarak çalışıyor ve hobisi tahnitçilik. Felicity kovboyları sever, kızlarla ve evcil hayvanlarıyla bir içkinin tadını çıkarır. Burada tavuklarından birini kırmızı gözlü bir lambaya dönüştürdüğünü görebilirsiniz (hiçbir tavuk zarar görmedi – tavuk yaşlılıktan öldü). Felicity, aynı zamanda başkalarının düşüncelerini dert etmeden kendisi olan güölü, bağımsız bir kadın. Fotoğraf: Nina Hanley

Seviliyorsun

Evde son defa birlikteydik. Annemi fotoğraflamak için bir aciliyet duygusu hissettim. Erken kalktık ve ondan yaşlı limon ağacının yanında durmasını istedim. Bir zamanlar büyükbabama ait olan ahşap heykeli kollarına aldı. Şişkin yanakları ve vahşi saçlarıyla esen yaşlı bir adamın tahta yüzü, onun anısıyla derinden iç içe geçmişti. Olabildiğince uzun süre bu ana tutunma özlemi: annem, dedem ve ben. Fotoğraf: Tom Goldner

Doğruyu söylemek gerekirse 1

Karanlık zamanlar genellikle anlatılmamış ya da seyreltilerek anlatılmış olduğundan, bu görüntüler modern Yerli topluluklarda ortak bir dilin canlanma temasını tasvir ediyor. Dil sadece kendini tanımlamaz, ataların etik değerlerini, onları toprakla bir yapan, hayatta kalmak için çok önemli olan ve gençliğimizin temellerini oluşturan bilgi sistemlerini taşır. Fotoğraf: Simone Arnol

Doğa yürüyüşü

Vernon Garnarradj ve kızı Vinnisha, West Arnhem Land’deki geleneksel vatanlarında beş günlük bir orman yürüyüşü sırasında klan üyeleri tarafından yakılan bir ateşi izliyor. Bu soğuk yangınlar yavaş hareket eder, yalnızca çalıları yakar ve daha büyük alevleri besleyen yakıt birikimini ortadan kaldırır. Narwarddeken halkı ateşi kötü ya da yıkıcı olarak değil, ülkeyi gençleştirmenin ve ülkelerini hayata döndürmenin bir yolu olarak görür. Fotoğraf: Matthew Abbott

Siegi

Siegi, 19 yıl önce Gold Coast’a taşındığından bu yana sabahın erken saatlerinde okyanusta yüzmeyi günlük ritüelinin bir parçası haline getirdi. Şimdi 82 yaşında olan Siegi her mevsim yüzmeye devam ediyor ve nadiren gün kaçırıyor. Sevgiyle Dingolar olarak bilinen bir yüzücü grubuna katıldı ve bu özel günde Siegi, atmosferi dolduran yakındaki bir ateşin kalıcı kalıntıları arasında günlük rutin ziyaretini yaptı. Fotoğraf: Stephanie Connell

Martha Şarkı Söylüyor

Martha, 2019’da kurulan Bendigo Güney Sudan Topluluğu’nun üyesi. Her hafta bir araya gelerek kültürlerini ve miraslarını kutlayan bir performans için çalışarak zanaatlarını tasarlamak, bestelemek, şarkı söylemek ve uygulamak için bir araya gelirlerdi. Fotoğraf, ışıklar düşükken içinde olmak oldukça kafa karıştırıcı olan bir kara kutu performans alanı olan Makine Dairesi’nde çekildi. Pandemi tarafından kopmuş ve izole edilmiş hissini vurgulayan, uzayda yüzen konuların bir hissini istedim. Fotoğraf: Michael Wolfe

Kapanmanın son günü

2021 Covid-19 pandemisinde 14 günlük kapanmanın son saatleri. Fotoğraf: Klint Collier

Indigo

Orman aktivisti Indigo, Lutruwita/Tazmanya’nın batı kıyısındaki Takayna/Tarkine ormanlarına, nesli tükenmekte olan bir kama kuyruklu kartal kılığında gidiyor. 2021’deki sert kışın üstünden 75 gün geçti ve eylemciler önerilen bir maden atık barajına giden yolların yapılmasını durdurdu. Atık barajı henüz inşa edilemedi. Fotoğraf: Matthew Newton

Guatemala Şehrinden bir göçmen olan 34 yaşındaki Carlos Soyos ve sekiz yaşındaki oğlu Enderson Soyos, Meksika, Juarez’deki El Buen Samaritano göçmen barınağında bir otoportre çekiyorlar. Meksika-Amerika Birleşik Devletleri sınırında ABD’ye geçmek için doğru zamanı bekleyen bir göçmenin hayatı genellikle değişim içindedir. Fotoğraf: Adam Ferguson

Eşiksergen alacakaranlığı

Ebeveynliğin her aşaması güzellik ve zorluklar getirir. Kızlarım artık çocukluk masumiyetiyle ergenliğin çılgınlığı arasında gidip gelerek ara evreye giriyorlar. Bir benlik duygusu ararken ve giyimleri, konuşmaları ve eylemleriyle akran gruplarına uyum sağlama zorunluluğu hissederken anıtsal değişimlerin zamanıdır. Onları bu aşamada gözlemlemek bana çocukluğumu hatırlatıyor, kimliğin anlamı ve önemi üzerinde kafa yoruyorum. Onlar kendilerinin yeni yönlerini keşfettikçe ben de nasıl kendim olduğumu yeniden keşfediyorum. Fotoğraf: Natalie Grono

Orlando ve Wilson

Orlando ve Wilson yaz tatilinde nihayet yüz yüze görüştüklerinde biraz şaşkına dönmüştüm. Bebeklik arkadaşları liseye giderken tüm yıl boyunca ayrılmışlardı. Orlando’nun aylarca dilinden düşmeyen şey, Wilson’ın Aralık’ta ona sahilde eşlik edeceğiydi. Wilson gerçekten ortaya çıktığında, günlerce yan yana oturmalarına rağmen, neredeyse tüm zamanlarını yüz yüze konuşmak yerine akıllı telefonlar aracılığıyla iletişim kurarak geçirdiler. Fotoğraf: Chris Budgeon

Ella B Rowe

Kendi bedenimi görene kadar gerçekten hamile bir beden görmemiştim. Kişisel dönüşümleri biliyordum ama bunun gibi değil. Büyüyen anneliğime baktığımda annemi, teyzelerimi, anneannelerimi, kuzenlerimi görüyorum. Bebeğimin ilk yuvasını görüyorum. Şüpheye yer olmayan ya da yapılması elzem bir fedakarlık görüyorum. Amacımın açıklandığını görüyorum. Kendime cinsel, mahrem, özel bağlılığım, beni tanıtıyor ve iyileştiriyor. Bir geçiş yolculuğu, analık. Her şey değişti ve bir daha asla eskisi gibi olmayacak. Bu büyük yaşam armağanına teslim oldum. Fotoğraf: Shea Kirk

Leopar deseninde

Bu otoportre, Arap ülkelerinde ve topluluklarında kadınlara yönelik aile içi şiddetin karanlığına ışık tutmayı ve aynı zamanda erkekleri bu konu hakkında konuşmaya teşvik etmeyi amaçlayan Burka’nın Altında serisinin bir parçası. Bu özel parça, geleneksel düz beyaz sınırları aşan, dua ritüelleri sırasında kadınlar tarafından giyilen geleneksel kıyafetlerden ilham almıştır. Fotoğraf: Ayman Kaake

Greg & Orbit

Kilitlenmede kediyle bir otoportre. Fotoğraf: Greg Stoodley

Amanda

Amanda benim sokağımda yaşar. Bir kadın olabilmek için 21.yüzyılda doğmuş olmayı diliyor. Fotoğraf: Francis Cloake

Cordy bulutlarda

Charters Towers’daki ilk günümde Cordy’yi (Queensland’in kuzeyindeki Tjungundji halkının geleneksel dilinde “güneşin doğuşunun ruhu” anlamına gelir) ilk kez yanımdan geçerken gördüm. Onun varlığıyla hemen büyülendim. Aylar sonra onunla tanışma fırsatım oldu. Hikayesini paylaştı ve yerlilerin onu kutsal bir adam olarak karşıladığı bir arkeoloji konferansı için Hindistan’a yaptığı ziyaretten bahsetti. Haftalardır gökyüzünde bulut görmemiştim ama onun portresini çekerken sanki bir işaretmiş gibi arkasından yuvarlandılar. Fotoğraf: Adam Haddrick

Simon için üç limon

Fran, Murrurundi’deki mutfakta, NSW. Fotoğraf: David Darcy

Zammitt Ailesi

Zammitt ailesinin Sidney’in batısındaki evlerinde köpekleri Benji ve Beau ile bir portresi. Brian Zammitt (soldan ikinci), iş yerlerini ve Covid-19 ile kontamine olmuş yerleri dezenfekte etme konusunda uzmanlaşmış, Avustralya’nın önde gelen derin temizlik şirketlerinden biri olan parlak aile şirketi BAMS Hijyen Yönetimi’nin başkanı. Karısı Sandra ve kızları Natalie ve Louisa, bu işte önemli roller üstleniyorlar. Fotoğraf: John Janson-Moore

Göğüs kanseri, yaş 37

36 yaşında meme kanseri teşhisi kondu. Teşhisimi, prognozu ve tedavi seçeneklerimi anlamaya çalışırken çoğunlukla yaşlı kadınların gülen sonsuz fotoğraflarıyla çevrelendim. Hayatta kalan cesur savaşçılar – başarılı ve mutlu. Ama iki çocuklu genç bir bekar anne olarak hayatımın kısa olacağını düşünürken gülmüyordum, acı çekiyordum. Sadece hayatta kalan mutlu kişilerin gösterilmesinin toksik pozitifliği, sadece acıma ekleniyordu. Cesur, başarılı, mutlu değilim. Korkuyorum, yaralı ve hissizim. Fotoğraf: Cat Leedon

Daha fazlası için: National Portrait Gallery, Instagram