Jane Austen’ın Bath’ı 1799’da ziyaret ettiğinde de 1801’de ailesiyle birlikte oraya taşındığında sevmediği biliniyor. Buna karşılık Bath, Jane Austen’ı seviyor: Şehir artık bir Jane Austen Merkezi’ne, her yıl düzenlenen Jane Austen Festivali’ne ve birçok turistik mekana ev sahipliği yapıyor. Austen’ın bu yılki 250. doğum günü için şehir, Austen’ın Bath’a olan sevgisizliğini anlatan “Dünyanın En Yorucu Yeri: Jane Austen ve Bath” başlıklı bir sergi bile düzenledi. Lithub’dan Emily Temple, Austen’ın başka neleri sevmediğine kafa yormuş ve ortaya şöyle bir liste çıkmış:
Bath
İddiaya göre oraya taşınması gerektiği söylendiğinde Jane Austen’ın tepkisi bayılmak olmuş. Bath’ı “buhar, gölge, duman ve karmaşa” olarak tanımlayarak yazar, orada hiçbir şey yazamamış. Tarif edilmez bir mutsuzluk olmalı.
“Richard” İsmi
Northanger Manastırı’nın açılış dizelerinde Austen, “Richard” ismiyle belli belirsiz alay eder ve şöyle yazar: “[Catherine’in] babası bir din adamıydı, ihmal edilmiş veya fakir değildi ve çok saygın bir adamdı, gerçi adı Richard’dı ve hiçbir zaman yakışıklı olmamıştı.” Dipnotlu baskıda David M. Shapard, Austen’ın 1796 tarihli bir mektubunda bu isimden hoşlanmadığını şu sözlerle dile getirdiğini belirtir: “Bay Richard Harvey’in evliliği daha iyi bir Hristiyan ismi bulana kadar ertelenir ve bu isimden büyük umutlar besler.” Shapard, Austen’ın “romanlarında konuşan bir karakter için asla bu ismi kullanmadığını” ekler, ama bu hoşnutsuzluğunun bariz bir nedeni yoktur. “Ailesiyle veya en azından kız kardeşiyle (mektubun alıcısı) arasında bir şaka olabilir, ancak bu, şakayı yayımlanması planlanan bir esere neden dahil ettiğini tam olarak açıklayamaz. Bir yorumcu [F. B. Pinion], Shakespeare’in baş karakteri III. Richard’ın bu dönemdeki popülerliğinin isme karşı genel bir düşmanlık yaratmış olabileceğini ileri sürüyor.”
Naip Prens
Austen, Naip Prens’ten (daha sonra IV. George olarak taç giyecek) hiç hoşlanmazdı; oysa o, eserlerinin büyük bir hayranıydı ve aynı zamanda muhtemelen ilk alıcısıydı. Austen, 1813 tarihli bir mektubunda prensin eşi Brunswick Prensesi Caroline hakkında şöyle yazmıştı: “Zavallı kadın, onu elimden geldiğince destekleyeceğim, çünkü o bir kadın ve kocasından nefret ediyorum.” Prens tarafından kitaplarından birini ona ithaf etmesi için davet edildi ve ithaf etti; ancak Alison Flood’un yazdığı gibi bunu pek de hevesle yapmadı: “Kraliyet Altesleri, Prens Naip’e, bu çalışma, Kraliyet Altesleri’nin izniyle Kraliyet Altesleri’nin görev bilincine sahip ve itaatkar mütevazı hizmetkarı tarafından saygıyla ithaf edilmiştir.”
Ramsgate
Sahil kasabası Ramsgate hem Gurur ve Önyargı hem de Mansfield Park‘ta olumsuz bir şekilde yer alır ve Austen, 1813’te baldızına yazdığı bir mektupta bu durumu eleştirir: “Ed Hussey, Ramsgate’te bir şeyler yapmaktan bahsediyor – Kötü Zevk!” Yerel tarihçi Norman Thomas, Jane’in bu hoşnutsuzluğunun orada donanma subayı olarak görev yapan ve oralı bir kadınla evlenen kardeşi Francis’le ilgili olduğunu öne sürer. Thomas “Jane’in kardeşini çok sevdiğini biliyoruz. Ramsgate’i ve kadınlarını, kardeşini aileden çaldıkları için suçlamış olabilir. Hatta kardeşi Frank’in bu Ramsgate’li kadınla evlenmesini kutlamak için ‘Thanet’ten Acele Haber’ adlı bir şiir yazmıştır. Sonra da bilinçli ya da bilinçsiz olarak, Ramsgate’i kardeşini kaybettiği yer olarak tanımladığını düşünmeye başlarsınız.”
Diş Hekimi
“Dişleri, Parayı ve Yaramazlığı Seven” biri olmalı. (19. yüzyılda kim diş hekiminden korkmazdı ki?)
Evanjelikler
Austen, 1809’da kız kardeşi Cassandra’ya yazdığı bir mektupta “Evanjelikleri sevmiyorum” demişti. Ancak 1814’te fikrini değiştirmiş ve yeğeni Fanny Knight’a “Hiçbir şekilde hepimizin Evanjelik olmamız gerektiğine ikna olmadım ve en azından Akıl ve Duygu yoluyla Evanjelik olanların en mutlu ve en güvenli olanlar olduğuna ikna oldum” diye yazmıştı.
Müziği çok seviyormuş gibi yapanlar
Elizabeth Jenkins, 1948 tarihli Austen biyografisinde “Dini coşkunun ifadesinden hoşlanmamasının yanı sıra, müziğe karşı yapmacık bir coşkuya varan davranışlardan da hoşlanmadığı anlaşılıyor” diye yazdı. “Bugün böyle bir yapmacıklık neredeyse bilinmiyor; müzikle ilgilenmeyen insanların çoğu, ilgileniyormuş gibi davranarak kendilerini daha ilginç hale getirdiklerini düşünmüyorlar; ancak eğlencelerin nispeten az olduğu ve genel bilgilerin yetersiz, başarı standartlarının yüksek olduğu zamanlarda, deneyimlerimizin oldukça dışında olan müzik coşkusuna sahipmiş gibi davranma eğilimi vardı.” Austen müziği severdi, ama bu konuda hiçbir zaman fazladan bir şey söylemezdi.
Faydalı evlilikler
Austen, 1814’te yeğeni Fanny Knight’a “Sevgisiz bir evliliktense başka her şey tercih edilmeli veya katlanılmalıdır” diye yazmıştı.
Walter Scott
Austen, yeğeni Anna’ya “Walter Scott’ın roman yazmakla, özellikle de iyi romanlar yazmakla işi yok” diye yazmıştı . “Bu adil değil. Şair olarak yeterince şöhreti ve kazancı var ve başkalarının ağzından ekmeğini çalmamalı. Ondan hoşlanmıyorum ve Waverley’den de hoşlanmak istemiyorum ama korkarım ki hoşlanmak zorundayım.”
messy nessy
