Bir Kuantum Fizikçisi Sanata Yöneldi ve Yenilikçi "Kaybolan" Heykeller Yarattı

Heykeltıraş Julian Voss-Andreae, 2001’de heykel alanında Güzel Sanatlar Lisansı yapmak için ABD’ye taşınmadan önce sırasıyla Berlin Freie Üniversitesi, Edinburgh Üniversitesi’nde ve Viyana Üniversitesi’nde kuantum fiziği alanında eğitim gördü. O dönem ekibiyle birlikte nirçok fizik ders kitabında yer alan ve bucky küresi parçacıklarının kuantum davranışını gösteren çığır açıcı bir deney gerçekleştirdi. Voss-Andreae’nin sanat pratiğinde fiziğin önemli bir rol oynaması şaşırtıcı değil. Onun “kaybolan” heykellerinde fizik geçmişinin izlerini görmek mümkün.

Denizcilikte kullanılan paslanmaz çelik dilimlerinden inşa edilen bu heykeller ister samimi bir dans anı ya da ister meditasyon pozisyonunda olsun insanları şiirsel hareketler içinde asılı dururken tasvir ediyor. Heykeller, ona bakılan açıya bağlı olarak ya endüstriyel ve dolayısıyla soğuk bir katılığa sahip oluyor ya da tamamen kaybolup geride yalnızca belirli bir şekle gönderme yapan metalik parçalar bırakıyor.

Voss Andreae’nin bir zamanlar incelediği bucky kürelerinden doğrudan esinlenen görsel bir efekt söz konusu. İlk olarak Max Planck ve Albert Einstein tarafından tanımlanan bu özel parçacığın içsel salınımlı enerjisi Voss Andreae’nin eşit aralıklı, paralel çelik levhalar olarak yeniden canlandırdığı kuantum fiziğinin dalga fonksiyonunu ortaya çıkarıyor. Heykelleri zaman ve uzayı kat ederken bedenleri bu fonksiyonlara göre haritalanıyor ve bu fonksiyonlar aniden salt matematiksel gerçekliklerden ritmik, ifade dolu jestlere dönüşüyor.

Bu kuantum heykellerinden 15’ten fazla eseri kapsayan Ontolojik Rahatlama ve Madde İllüzyonu başlıklı bir seçki şu anda Kaliforniya’daki HOHMANN Fine Art’ın Palm Desert galerisinde sergileniyor.